XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Amak ipuin asko zekizan ta amumak geiago
ta, orrela gu, umeok, goxo-goxo sutondoan
egoten giñan bein ta barriz, beste bat noiz entzungo
gurasoen maitasunez aparia atontzekoan.

Euriak urturiko Peru'ren gatzezko etxeatzaz
ta, Gaua gauekoentzat dalako sorgin-ikutuz
odei gaiñez, sasipez, Mari ta Anboto'ko Damaz
gure iakingura, etenbako egarria geituz....

Gaur norbaitzuek ovniek ikusten dituzten bezala
garai artan ere, tximiztadun arrats illunetan,
Anboto'ko Dama sorgin ori, sugarra zeriola
igarotzen ei zan, Oiz'tik Gorbea'rako bideetan.

Oroipen zarrei darien bitxitasuna aintzagarriz
uriko burrunda, zarata otsetatik igesi,
illak ta biziak, egun zarrak gogora ekarriz,
ainbat iakingai daurkidaz enegan, oraindik bizi.

Araxe, nintzanera, baserritar atarietara
gogobidetzen naiz urratuz aintziñatar azala;
araxe, oinbide amesgarrien sorburuetara,
dastatuz gora zetorren bizitza aren itzala.

Araxe, usoa bezin uso, poz-pozik, iauzika,
landa-zelaiez, itxaropendun begirada argiz,
aldi artako bide barruz, ederrik, atxikunka,
igarotako gauzak barriro neurtu ta ikusiz.

Muniategi-tar Sabin.